به نظر شما علت چیست؟ :: کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)

چند وقته یه سوال تو ذهنمه که می خوام با دوستان مطرح کنم. لطفا هر کسی کامنت داره بزاره. اگه دیدیم کامنت ها کاربردیه یه جلسه با معاون پژوهشی وزیر (دکتر قانعی خودمون) هماهنگ می کنیم تا بریم و اونجا مطرح کنیم.

سوال: علل موثر و کاربردی نبودن کمیته های تحقیقات دانشجویی (و حتی کنگره های پژوهشی دانشجویی) در پرورش استعدادهای پژوهشی دانشجویان چیست؟

البته اگه به نظرتون موفق و موثر است، دلایل و مصادیق را ذکر کنید تا نقاط قوت و ضعف معلوم بشه.

از دوستان روابط عمومی می خوام که این موضوع رو آپ نگه دارند تا نظرات تجمیع بشه (چون موضوع به نظرم خیلی اساسیه) و البته میشه با بقیه دوستان در شبکه تهران هم مطرح کرد.

۰ ۹۱/۰۹/۱۷

حمیدرضا کریمی

نظرات (۲۰)

۱۷ آذر ۹۱ ، ۱۷:۱۷

امین

البته شاید اینطوری هم بشه پرسید: نقاط ضعف و قوت پژوهش دانشجویی بخصوص در کمیته تحقیقات های دانشجویی (با ذکر راه حل پیشنهادی) چیست؟

۱۷ آذر ۹۱ ، ۱۷:۵۰

مباشرجنت

با تشکر از دکتر صبوری

چند تا سطح داره:

اولا: تو هیچ جای دنیا همچین تشکل هایی وجود نداره، یه نتیجه ای که میشه گرفت اینه که اگه همچین ساختارهایی قرار بود موثر باشه اونجاها که تجربه بیشتری دارند، حتما تاسیس می شد.

دوما:کمیته های تحقیقات بی برنامه و بی هدف هستند، شکل ساختاری و عملکردی یکسانی ندارند، حتی اساسنامه های درست و حسابی هم ندارند، شما یه مقایسه ای بین کمیته ها در سطح کشور انجام بدید، هرکی داره یه کاری می کنه بدون هدف، اصلا الان خود دکتر قانعی هم نمی دونه وظیفه کمیته تحقیقات چیه...خود دکتر حضرتی هم نمی دونه..

سوما:برخلاف بسیج دانشجویی که موتور محرکه اون بحث های فکری و اعتقادی هست، کمیته های تحقیقات بر اساس منفعت های شخصی پایه ریزی شدند، برای مثال کسی دغدغه تحقیقات علمی رو نداره و هرکسی به فکر خودشه

چهارما:دانشگاهها هم اعتقادی به کمیته های تحقیقاتی ندارند،‌شما نگاهی به نوع حمایت از کمیته تحقیقات در سطح دانشگاه بکنید.این بحث در همه دانشگاهها مطرح هست با شدت کم و زیاد

پنجما:نگاهی که به کمیته تحقیقات هست در اکثر وقات منفی است

ششما:جمع بندی مورد چهارم و پنجم این میشه که نگاه به کمیته های تحقیقات یک نگاه فرعی هست

در جمع بندی باید بگم که:
مشکل اساسی کمیته های تحقیقات سردرگمی ساختاری، بی هدفی، منفعت محوری و در نهایت نگاه فرعی و حاشیه ای در سطح دانشگاه ها است که منجر شده کمیته های تحقیقات زیاد موفق نباشند.

۱۷ آذر ۹۱ ، ۱۸:۱۷

مباشرجنت

اما از یه طرف دیگه باید گفت چرا کمیته های تحقیقات اجتناب ناپذیر هستند؟

اولا روش های پرورش استعدادهای پژوهشی در دانشگاههای دنیا بر اساس mentor و mentorship هست، در حالی که در کشورما نه همچین روحیه ای در بین اساتید هست و نه در دانشجویان

نگاه اساتید صرفا نگاهی جهت سو استفاده از دانشجو و نگاه دانشجو ها هم نگاهی صرفا جهت پر کردن اوقات فراغت به تحقیقات هست

ثانیا در دانشگاه های دنیا ساختارهای حمایتی متعددی برای دانشجویان تعریف شده مثل writing center و یا امکانات متعددی که student common center برای دانشجوها در نظر گرفته شده، که باعث حمایت دانشجوهای علاقمند جهت انجام تحقیقات میشه...متاسفانه در دانشگاههای ما همچین حمایتهایی دیده نمیشه و تنها نکته حمایتی کمیته تحقیقات هست

ثالثا سیستم آموزشی کشور ما مع الاسف حافظه محور هست و این نوع آموزش رغبتی جهت انجام تحقیقات به دانشجو اعطا نمی کنه...تنها جایی که می تونه نقطه امیدی باشه کمیته تحقیقات هست

رابعا دانشگاهها دغدغه ای برای آموزش پژوهش به دانشجویان ندارند، فرض کنید کمیته هم نباشد

به نظر می رسد امروز ما دچار یک پارادوکس در زمینه کمیته ها مواجه هستیم، از طرفی ناکارآمد هستند از طرف دیگر نمیشه حذفشون کرد
بحث اینجاست چه کار باید کرد؟

به نظر حقیر باید:
اساستامه کمیته های تحقیقات اصلاح شود و اساسنامه ای عملیاتی تنظیم شود
وظایف تعریف شده ای به کمیته ها محول شود
دانشگاه ها موظف به حمایت از کمیته ها باشند و آنها را جدی بگیرند
فرهنگ و روحیه حاکم بر کمیته ها از منفعت محوری به دغدغه محوری تغییر کند

در مورد کنگره ها هم به اندازه کافی صحبت شده

با تشکر

۱۸ آذر ۹۱ ، ۰۷:۵۴

امین

با تشکر از دکتر مباشر
البته لازم به ذکر است که در بسیاری از دانشگاه های اروپایی و آمریکایی یه ارگان مشابهی برای ساپرت تحقیقات دانشجویی وجود داره.
http://som.unm.edu/ume/
http://fhs.mcmaster.ca/healthresearch/reb/studentresearchcommittee.html
http://med.cornell.edu/research/

۱۸ آذر ۹۱ ، ۱۹:۱۷

علیرضا

مرسی کریم جان واقعا نظرات درستی رو اشاره کردی
به نظر من هم پشتوانه درست و حسابی و حامی محکمی برای این تشکل در سطح کشور نداره
یعنی به دانشجو واقعا اعتماد نمیکنن ، آقا جون اول آ»وزش بده بعد کار بده دستش خنگ که نیست میفهمه ( که اینکار عمرا تو ایران انجام نمیشه)

۱۸ آذر ۹۱ ، ۲۱:۵۰

فرشاد

من وبلاگتونو دوس دارم و همیشه بهش سر میزنم!این مطلب دکتر صبوری هم از اون مطالبی که من خیلی دوس دارم!
دکتر صبوری عزیز(استاد گرامی بنده) به نظرم این عنوان(علل موثر و کاربردی نبودن کمیته های تحقیقات دانشجویی (و حتی کنگره های پژوهشی دانشجویی) در پرورش استعدادهای پژوهشی دانشجویان چیست؟) عنوان صحیحی نیست چون از اول یه جورایی جهت گیری داره، شما هنوز نتایج مستند و کافی ندارین که بگین کمیته ها کاربردی و موثر نیستن حالا می خواین بررسی کنین که عللشم چیه؟!
عنوان تی کامنتتون بهتره،
متاسفانه باید یگم که من با نظرات دکتر مباشرجنات هم یه جورایی مخالفم!
اولا: با این قسمت کامنتتون مخالفم ، دکتر صبوری هم یه اشاره ای به موارد مشابه در آن سوی آبها داشته! تازه هم به نظر من اینکه ما چیزی داشته باشیم و اونا نداشته بان دلیل محکم و قاطعی برای این نیست که این چیز ما بیهوده س و حتما" به درد نخور بوده که اونا الان ندارن!
سوما: با این قسمت هم مخالفم اونم به شدت!! به نظرم فعالیت ما تو کمیته تحقیقات دانشجویی اگر خاکی تر ، بی چشم داشت تر از سایر قسمت های دانشجویی دانشگاهنباشه کمتر هم نیست(حداقل در مورد منو تیمم کاملا" اینطور بود، تو دانشگاه شمام مطمئنم همینطوره و کسایی مثل دکتر صبوری، دکتر باقری، دکتر سعیدی، دکتر کریمی، دکتر شفیعی،دکتر رضایی،خود شما و ....... مصلا" بدون چشم داشت شخصی، به عنوان هدف اصلی، تو کمیته فعالیت میکنن، اصلا" همین پست دکتر صبوری یعنی دغدغه ی پژوهشی داشتن)، به نظر من خیلی از افراد کمیته تحقیقات دانشجویی تفکر کمک به پیشرفت مملکت و ایران رو دارن و در این زمینه تلاش هم میکنن
البته با موارد 2-4-5-6 نظراتتون تقریبا" موافقم، ولی ما باید خودمونو به همه ثابت کنیم، این خیلی حرفه که دانشجوی ما با این امکانات کم، با این حمایت های کم، بتونه این همه مقاله به زبان انگلیسی که زبان غیر زبان مادریشه بنویسه، تو پژوهش حرفی واسه گفتن داشته باشه، اساتید بیان سر کلاس این طیف دانشجوها بشینن و یه عالمه افتخار دیگه که به نظرم اینها در سایه ی کمیته های تحقیقات دانشجویین
همچنین با کامنت دومتون هم موافقم، البته تو بعضی دانشگاههای کشور سعی در اجرای منتورشیپ است!!!
ببخشین که یه غریبه ی پر روم!

۱۹ آذر ۹۱ ، ۰۶:۰۲

امین

از نظرات خوب فرشادجان متشکرم.
نقد نظرات دیگران باعث کارایی و تکامل نظرات انسان میشه.

۱۹ آذر ۹۱ ، ۲۰:۲۲

علیرضا

مرسی فرشاد جان منتظر نظرت بودم
به ارائه راهکار بیندیشیم

۲۰ آذر ۹۱ ، ۰۴:۴۱

امین

دوستان عزیز : حمیدرضا، سعید، رضا (باقری و آجودانی)، سید یاسر و سهیل هم نظراتشون رو بدن. با تشکر

۲۰ آذر ۹۱ ، ۰۶:۱۷

حمید

سلام امین جان، بابت این مطلب کاربردی ممنون.
راستش چند روزی هست میخوام نظر بدم ولی نمیدونم چی بگم. من هر روز این مطلب رو پیگیری می کنم و از نظرات دوستان استفاده میکنم.
ولی اخیرا یه موضوع جالبی تو سایت دکتر مهرداد دیدم که شاید خیلی بی ربط به این موضوع نباشه:
http://www.drmehrdad.com/index.php?option=com_content&task=view&id=544&Itemid=1

۲۰ آذر ۹۱ ، ۰۷:۵۴

سید یاسر

بحث خوبی مطرح کردی امین‌جان.
یجوریایی صحبت‌ها تا اینجا زده شده، چیزی به اسم کمیته تحقیقات دانشجویی تو کشورهای دیگه وجود نداره اما چیزی وجود داره به اسم انجمن دانشجویان پزشکی که همه کارها رو اون انجام میده، اگه قرار کنگره‌ای برگزار بشه اون متولی میشه، اگه کمک به مناطق محروم هست انجمن دانشجویان باز در صدر امور قرار داره و بسیاری از کارهای دیگه.
اصولا مقایسه بسیج و کمیته رو درست نمیبینم، اینجوری هم نیست که تو کمیته همه به فکر خودشون باشن!
سر مسئله اصلی که مورد نظر امین هست: امین‌جان الان بعد از چندین سال که همه تو کشور هرکاری و هر پژوهشی دلشون خواست انجام دادند و پول مملکت رو به باد دادن الان جو کاربردی کردن پژوهش افتاده که به نظرم اونم جوی بیش نیست. چون این مشکل کاربردی نبودن نه فقط برای کمیته دانشجویی بلکه مشکلی که گریبانگیر کشور هستش اما حداقل کمیته تحقیقات میاد ۴ تا کارگاه برگزار میکنه ۴ نفر آموزش می‌بینن و این یعنی رسالت کمیته تحقیقات.
رسالت کمیته در قدم اول تربیت پزشکی خواهد بود که بتونه در آینده در جایگاهی که قرار گرفت ۴ تا مقاله جدید رو بخونه و یه نکته‌ای رو از اون استخراج کنه.
وقتی که کمیته اومد و همچین دانشجویی رو تربیت کرد دیگه اون نفر وقتی میخواد کار پژوهشی هم بکنه روش فکر می‌کنه و با متدلوژی درست این کار رو انجام میده نه اینکه وقتی مقاله رو نوشت و واسه ژورنالی فرستاد داور ژورنال بهش بگه متدلوژی اشتباهی استفاده کردی!
به نظرم اگه کمیته‌ها به این سمت پیش برن حتما موفق‌تر خواهند بود و عملا به هدفشون رسیدند و این کارشون هم حمایت آنچنانی رو نمیخواد!

۲۰ آذر ۹۱ ، ۰۸:۰۴

سید یاسر

باید این سوال مطرح بشه که انتظارمون از همچین تشکلی چیست؟؟ آیا با بودجه‌ای که سالیانه به آن تعلق میگیرد هم‌خوانی دارد؟ یا این بودجه در حال هدر رفتن هست یا این بودجه کمه؟
اصلا بودجه کمیته تحقیقات چقدر؟!!

۲۰ آذر ۹۱ ، ۱۸:۴۲

مباشرجنت

با سلام دوباره و با تشکر از همه دوستان که لطف کردند و وارد بحث شدند

من در همین ابتدا 2 تا نکته رو در مورد نظرات قبلی خودم توضیح بدم:
1) دقیقا من هم اعتقادی به این ندارم که هرچی در خارج بود مفید هست یا اگر نبود غیر مفید، حتی اگر دقت کنید نوشته بودم "یه نتیجه ای که میشه گرفت اینه که..." در ضمن در کامنت دوم هم عملا گفته بودم با توجه به شرایط و مختصات دانشگاههای ما کمیته ها اجتناب ناپذیر هستند. در مورد نشانی هایی هم که دکتر صبوری لطف کردند من قبلا ندیده بودم و از ساز و کارشون خبری ندارم و به نظرم خیلی خوبه که روشون مطالعه بشه و تجربیاتشون استخراج بشه.

2) مسئله دیگه ای هم در کامنت اول گفته بودم "کمیته های تحقیقات بر اساس منفعت های شخصی پایه ریزی شدند" در اینجا هم منظورم این بود که اساس جذب متاسفانه به سمت منافع شخصی میل پیدا کرده، بله افراد دغدغه مند میان تو کمیته و هسته اصلی رو تشکیل می دن، این افراد خیلی بزرگوارند و دغدغه بزرگی دارند که علی رغم توانایی بالای تحقیقاتی انرژی خودشون رو صرف دغدغه خودشون می کنند. اما روش جذب در کمیته برای بدنه دانشجویی به سمت منفعت شده. من اینجا منظورم از مسئولین اصلی نبود و بیشتر بدنه جذب شده مدنظرم بود.

به شخصه به صحبت های دکتر سعیدی خیلی موافقم، که کمیته محل آموزش هست، محلی هست که برای دانشجو دید علمی فکر کردن بده، به نظرم نباید به کمیته دید امتیاز محوز داشت.

نکته بعدی اینجاست که چرا کمیته ها موفق نبودند؟به نظرم دوستان در این مورد هم بحث کنند.شاید برخی نظرشان این باشد که کمیته ها عملکرد موفقی داشته اند.

۲۰ آذر ۹۱ ، ۱۹:۳۷

سید یاسر

اول باید بیایم بگیم که معیار سنجش عدم موفقیت کمیته‌ها چه چیزهایی هستند که الان میگیم موفق نبودند؟!
همین کمیته خودمون من شخصا کلی مطلب از بودن تو کمیته یاد گرفتم، چه از کارهای اجرایی چه کارگاه‌هایی که برگزار کردم و چه شرکت کردم.
دوستان بیاید از معیارهای موفقیت و انتظاراتون بگید که موفقیت کمیته رو تعریف کنیم بعد ببینم موفق بوده یا نبوده.

۲۰ آذر ۹۱ ، ۱۹:۵۷

سعید

بعضی ها بدون حضور در کمیته پژوهشگر موفقی شدن
بعضی ها حتی با حضور در کمیته هم، پژوهشگر نشدن
بعضی ها در کمیته، فقط برای گذراندن وقت می آیند
بعضی ها در کمیته تجربه ی مدیریتی و اجرایی خوبی پیدا کردن
بعضی ها در کمیته سرگردانو حیرانن
....
بعضی چیزا هست که شاید مث اونا تو کشور های دیگه نباشه اما همین چیزا تونستن جتی شاید با زحمت بیشتر و بازدهی کمتر ما رو تو یه سطجی نگه دارن (مثلا کمیته در مقابل منترشیپ) پس نباید حذف بشن باید تبدیل بشن

این موضوع که جایگاه کمیته کجاست و چرا اونطور که باید نمیتونه و ظایف خودشو انجام بده یه موضوع قدیمیه که بار ها بحث شده اما فایده نداشته امیدوارم ایندفه با دکتر قانعی به یه جایی برسه

یکی از دلایل میتونه این باشه که خیلیا اولویت اولشونو درس می ذارن یا اگه درسم نمی خونن میگن ما اگه بخوایم کاری کنیم میریم درسمونو می خونیم ینی این از مشکلات یه نهاد دانشجوییه

مهمترین کاری که کمیته باید انجام بده آموزش پژوهشه اما به نظرم از آموزش پژوهش تا پژوهشگر شدن فاصله ای است که اینو باید بهش توجه کرد و کمیته باید این فاصله رو پر کنه ینی به صورت یه ورودی و خروجی باشه دانشجو بیاد پژوهشگر بره بیرون

تو کمیته همه ی فعالیت ها یا دیگه اکثرشون بدون تقدیرو پاداشه چه نقدی چه معنوی جه از لجاظ امتیازات برای امتحان دستیاری و ... به نظرم اگه یه سری قوانین مدون برای فعالیت های اعضای کمیته ها همراه با امتیازاتش مصوب از وزارت حونه تعریف بشه و بعد درس اطلاع رسانی بشه (چون الات هم مزایایی هست) یه سری از مشکلات حل میشه.تا میای از این حرفام بزنی هی میگن همش دنبال امتیازه و...

یه کار دیگه که باید انجام بشه باید فهموند به بقیه که کمیته میتونه برای دانشجو چقدر مفید باشه و چه چیزایی به غیر از پروپورال نویسی و انالیز یاد ادم میده که ارزش داره ادم تو این نهاد وفت بذاره مث همین تجربه های مدیریتی و اجرایی و ...

دوستان نظرات خیلی خوبی ارائه کردن و من مخصوصا با آسیب شناسی که کریم مطرح کرد موافقم

۲۰ آذر ۹۱ ، ۲۱:۴۶

رضا آجودانی

سلام دوستان عزیز!...
عجب بحث داغی را افتاده اینجا پس بهتره منم از قافله عقب نمونم!

بذارین یه بحثیو بی رودربایسی و رک بگم اونم اینه اصلا هدف تشکیل کمیته تحقیقات دانشجویان تو دانشگاه های علوم پزشکی چیه؟ اگه بتونیم به این سوال یه جواب درست بدیم سوال مطرح شده توسط دکتر صبوری جواب داده میشه!

ببینید برای همه مون مثل روز روشنه که هدف دانشگاه ها از کمیته هاشون فقط و فقط کسب امتیاز پژوهشیه یعنی استفاده بیشتر از دانشجویان جهت پیشبرد اهداف دانشگاه! خب وقتی هدف ارگان تشکیل دهنده کمیته این هدف شخصی رو داره پس چه انتظاری باید از دانشجوهای کمیته داشت؟ وقتی هدف وزارت خونه اینه که مقاله های ما باید از n تا تو امسال بدون توجه به کیفیت برسه به 2n تا تو سال بعد (رشد حبابی) چه انتظاری از مراکز تحقیقاتی دانشگاه ها هست؟ چه برسه به ارگان کوچیکی مثل کمیته؟

بیایین واقعیت ها رو نگاه کنیم ... من با یاسر موافقم که تو کمیته ما خیلی چیزا یاد گرفتیم و میگیریم ولی باز یه سوال؟ هدف دانشگاه از یاد گیری ما چیه؟ غیر از اینه که بیایم و برای هدف بالا بردن امتیاز دانشگاهمون کار کنیم؟ اگه شما بری و خارج از سیستم دانشگاه یه کار تحقیقاتی عالی انجام بدی آیا ذره ای برای این کار شما دانشگاه ارزشی قائل میشه؟حمایت میکنه؟

به نظر من زمانی واقعا کمیته تحقیقات میتونه خوب کار کنه و مفید واقع بشه که بتونه فرا دانشگاهی کار کنه یعنی اهدافش کشوری بشه اونم با برنامه درست و منظم...

به هر حال چاله بهتر از چاهه! من با اینکه با دکتر قانعی بابت این مشکلات صحبت کنیم موافقم و امیدوارم که حداقل بتونیم دغدغه هامونو به ایشون منتقل کنیم!

۲۲ آذر ۹۱ ، ۰۹:۲۵

امین

خوب!
دوستان خیلی لطف کردند.
البته هنوز بعضی دوستان نظرشونو نگفتند که منتظرشونیم!
من به نظرم تا اینجا نظرات خیلی متفاوته! من بالشخصه با خیلی هاشون موافق نیستم. در این که کمیته تحقیقات ها نیاز به بهبود و تصحیح دارند که شکی نیست.
یه پیشنهاد دارم. اول بیاید و اساسنامه کمیته تحقیقاتهای دانشجویی رو پیدا کنید از وزارت بهداشت و یه جلسه نقد و بررسی با حضور دکتر سقاحضرتی ترتیب بدین که هماهنگیش با دکتر با من و بعد که نظرات رو تجمیع کردید و به یه جمع بندی کامل و پیشنهاد جامع رسیدین یه جلسه مثلا برای دو یا سه هفته دیگه هماهنگ می کنیم با دکتر قانعی که نظراتمون رو بگیم.
اگر موافقید : از الان شروع کنید: ابتدا جلسه همفکری با اعضا و پیشکسوتان دانشگاه-> جمع بندی و ارائه و همفکری با اعضائ شبکه تهران و ...-> ارائه با دکتر حضرتی-> جمع بندی و پیشنهادها-> جلسه با دکتر قانعی. یک نفر مثل کریم پیشقدم بشه. من بنظرم همیشه باید به ریشه کار نگاه کرد. یک تغییر یک درجه ای در در مسیر میتونه مقصد رو چندین کیلومتر تغییر بده! بیاین نسبت به زمان و پتانسیل و شرایط خودمون و افراد بعدی مون احساس وظیفه کنیم.

۲۴ آذر ۹۱ ، ۰۹:۰۰

سید یاسر

امین‌جان الان این پیشنهاد رو بدن بچه‌ها، میدونی جوابشون چیه؟ ما خودمون به فکر این موضوع هستیم و دغدغه ما هم هست و داریم روش فکر می کنیم!!! مثل نشستی که ما برگزار کردیم در مورد کنگره‌ها که آخر گفتم ما خودمون به فکر هستیم! اما کجاست عمل کردن!
امیدوارم این موضوع به نتیجه برسه با پیگیری بچه‌ها، چون کار موندگاری میشه

۲۴ آذر ۹۱ ، ۱۵:۴۸

امین

به نظر من الان وقتشه که دکتر قانعی مسئول این کاره.

۲۴ آذر ۹۱ ، ۲۲:۰۱

فرشاد

دکتر بهتره موضوع رو رو یک حیطه ی خاص ببرین چون اون موقع صحبت کردن ونتیجه گیری و ارائه ی راه حل راحت تره موفقیت آمیزتر هم هست

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)

کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)

Feel the nature of research

خلاصه آمار

بایگانی

آخرین مطالب

پیوندهای روزانه

پیوندها

به نظر شما علت چیست؟

نظرات (۲۰)

ارسال نظر