نمونه ی کوچکی از تحقیقات کشور
جشنواره ی دانشجو تحقیق
مقاله ها:
همگی از محتوای طرح ها خبر داریم، مثال: من در گیر چندکار جشنواره برای بچه ها بودم برای مثال یکیش این بود که به من گفته شد من کاری نکردم و لی یه پروپوزال دارم،از پروپزال کار من یه خلاصه مقاله برا من بنویس که من اون لحظه نمی دونستم چی بگم افسوس بخورم تعجب کنم یا ... البته من این کارو انجام ندادم و بعد هم فهمیدم بچه های تیم جشنواره اکی دادند را جع به این کار... و یا در یک کار آنالیز بقا که هیچ بیماری نمرده بود، یکی از اساتید به دانشجوی خودش گفته بود من می دونم یه نفر از فلان مورد مرده بوده! و من خبر دارم! و دانشجو فقط از کارش افسوس می خورد و می گفت من دیگه کاری به کار تحققات ندارم، ینی استاد برای بهتر شدن نتیجه کارش یه نفر مرده اضافه کرده. به هر حال گفته می شه که این شروعه کاره برای یک مقاله تو جشنواره وبعدا ادامه داده میشه و کار کامل میشه اما آیا واقعا میشه؟ و این به برگزاری جشنواره تو دانشگاه ما ربطی نداره،کلا مثل اینکه اکثر تحقیقات ما اینجوریه
فواید جشنواره برای اساتید:
مطمئنا اساتید ما برای ارتقا به این جشنواره نیاز دارند و این جشنواره هم کمک زیادی به اونها میکنه، من هیچ ادعایی در زمینه تحقیقات ندارم اما بعضی از دانشجو ها که رزومه شان از بعضی اساتید هم بهتره! اینو می گن که خیلی از اساتید ما هیچی از تحقیقات سر در نمی یارن و به دانشجو نیاز حیاتی دارن واین میشه که این جشنواره میشه زندگی اساتید ما و برگزاری اون برای اساتید ما حیاتی میشه
واما فواید جشنواره برای دانشجو:
دانشجو در کارگاه های مختلف پژوهشی شرکت می کنه و اصول پژوهش رو یاد می گیره :
در جریان نیستم که چه کارگاههایی برگزار شده اما فک می کنم پروپوزال و سرچ . آنالیز ... برگزار میشه دیگه و این برای دانشجو خیلی خوبه، اما متاسفانه فرصت برگزاری کار گاه از دانشجویان گرفته شده و دانشجو نمی تواند فرصت تدریس هم پیدا کند، بماند که به عقیده ی یکی از اساتید برای دانشجوی ایرانی و پزشکی که بخواهد تنها در فیلد درمان کار کند این موارد هیچ فایده ای ندارد و حتی می تواند ضرر هم داشته باشد و بر اساس همین موضوع وبه عقیده ی یکی از دانشجویان، این ها همه فریب دادن دانشجو است تا از وقت خود بزند و به ارتقای استادش کمک کند !
دانشجو در کار های اجرایی جشنواره درگیر میشه و یک نکته ی مهم این که میتونه کار تیمی رو یاد بگیره و این تجربه بسیار مهمیه برای دانشجو:
در تمام دانشگا ه ها مسئولیت اصلی برگزاری با کمیته است اما متاسفانه این فرصت ازبجه های کمیته گرفته شد و این در حالی است که در این 4 سال بچه ها می تونستند اونقدر قدرت هدایت و مدیریت و رهبری در برگزاری رو پیدا کنند که حتی کنگره ی سالیانه برگزار کنند ولی هر بار در بچه ها ترس القا شد که وقت ندارید و یا...(البته کاملا درسته راه برا همه بازه و هر کی که بخواد می تونه در گیر بشه همون طور که همه در گیر کارند الان اصلا این جشنواره رو دانشجو داره برگزار می کنه و از اون طرف اصلا دانشجو که وقتشو نداره و نمی دونه باید چی کار کنه چرا باید برگزار کنه و تو هیچ دانشگاه دیگه ای هم اصلا حتی کنگره دانشحویی وجود نداره که بخواد دانشجو برگزار کنه و اینایی هم که می گن کنگره دانشجویی احتمالا خواب دیده شده و رویا بوده)
دانشجو با استاد کار تحقیقاتی انجام می ده و می تونه کار پژوهشی رو عملا یاد بگیره که البته در این مورد باید بگم استاد که (نمی گم همه اما اکثرا) چیز زیادی بلد نیست، دانشجو فقط دیتا جمع می کنه میده به یکی از بچه ها اون براش آنالیز بکنه و خلاصه مقالشو بنویسه و دو سه شب مونده به جشنواره به یکی دیگه میده پوسترشو طراحی کنه(تاثیر کارگاه ها) درسته که دانشجو چیز زیادی یاد نمی گیره اما باعث میشه دانشجو با کلیات تحقیق آشنا بشه و عمق فاجعه در تحقیقات کشورمونو بفهمه
جشنواره شور و شوقی در بین دانشجویان ایجاد می کنه و دانشجویان در گیر یک کار علمی می شن و و هر چی هم که باشه بچه ها و قتشونو با کار بد پر نمی کنن !و جایزه و کیف هم میگرن
البته در تمامی موارد استثنا هم وجود دارد بعضی از دانشجویان با بعضی از اساتید واقعا درست و اصولی کار می کنند و در پایان هم کار قشنگی ارائه میدن (ولی این همه بودجه برای چندتا کار) و یا بعضی از اساتید هستن که کار درست انجام می دن و لی حتی وارد جشنواره هم نمی شوند به این معنا که همه یک جور نیستند این برداشت من بود من هیچ منطور خاصی نداشتم و از دوستان می خوام که در این مورد نظر بدن و منو راهنمایی کنن....