افسوس و دیگر هیچ!!
قضاوت در مورد موضوعی که در ذیل میاد رو به شما واگذار می کنم:
اولا: در سند «چشم انداز علم و فناوری در افق 1404» در قسمتی از بخش «وضعیت مطلوب» آورده شده که:
«دستیابی به توسعه علوم و فناوریهای نوین و نافع، متناسب با اولویتها و نیازها و مزیتهای نسبی کشور؛ و انتشار و به کارگیری آنها در نهادها ی مختلف آموزشی و صنعتی و خدماتی»
«افزایش سهم تولید محصولات و خدمات مبتنی بر دانش و فناوری داخلی به بیش از 50 درصد تولید ناخالص داخلی کشور»
دوما: در سند «نقشه جامع علمی سلامت کشور» هم در قسمتی از بخش «چشم انداز علم و فناوری سلامت» آورده شده که:
«کسب جایگاه اول سلامت آحاد مردم در منطقه تا سال 1404 از طریق بهره برداری دانش موجود و تولید علم و فناوری»
سوما: در سند «نقشه جامع علمی سلامت کشور» هم در قسمت «وضعیت مطلوب شاخص ها» آورده شده که:
«دستیابی به سهم 2 درصد از بازار جهانی محصولات و خدمات در حوزه سلامت»
«دستیابی به سهم 85 درصد از بازار داخل محصولات حوزه سلامت»
«ثبت سالانه 280 پتنت در حوزه سلامت»
القصه اینکه: دستیابی به همه موارد ذکر شده در بالا از کانال مطالعات کارآزمایی بالینی می گذرد یعنی اینکه بررسی مطالعات کارآزمایی در دست انجام می تواند معیار مناسبی از وضعیت موجود را جهت دستیابی به اهداف ذکر شده باشد.
به همین دلیل مراجعه کردیم به سایت ثبت کارآزمایی بالینی ایران و مطالعات در دست انجام را مطالعه کردیم و به نتایج زیر رسیدیم:
اثرات استامینوفن وریدی در مقایسه با دگزامتازون وریدی در کنترل درد بعد از تونسیلکتومی کودکان 1 تا 12 سال
بررسی اثر شیاف ایندومتاسین در مقایسه با شیافهای دیکلوفناک و استامینوفن در کاهش تب کودکان
بررسی اثر استامینوفن وریدی و مورفین وریدی در کنترل درد بیماران سوختگی حاد
مقایسه اثر استامینوفن وریدی و رکتال بر مدت زمان کنترل درد پس از آدنوتانسیلکتومی در کودکان
مقایسه استامینوفن رکتال و وریدی در کنترل درد پس از آدنوتانسیلکتومی در کودکان
مقایسه تاثیر استامینوفن وریدی در مقابل مورفین در کاهش سردرد بعد ترومای سر
مقایسه تاثیر بالینی تزریق داخل وریدی مورفین با استامینوفن در کولیک کلیوی
مقایسه اثرات شیاف دیکلوفناک ، ایندومتاسین ، ناپروکسن و استامینوفن بر میزان کاهش درد بعد از جراحی سزارین
مقایسه تاثیر استامینوفن وریدی، شیاف استامینوفن و شیاف دیکلوفناک درکاهش تب کودکان بستری در بیمارستان
و...…
به نظر من این که در ایران مطالعات کار آزمایی بالینی به این شیوه هست به این علت هست که کشف جدید توسط علوم پایه در ایران نیست.به همین مطالعاتی که ذکر شده اگر نگاه کنیم می بینیم که همه بررسی تاثیر داروهایی هست که بعد از تایید سازمان های معتبر جهانی به عنوان دارو وارد ایران شده . جالبه که از استاد فارماکولوژی وقتی پرسیدم که قضییه این داروهایی که سالی دو سه بار رونمایی میشه چیه؟ فقط با یک خنده جواب مارو داد و گفت که شاید برای اولین بار در ایران تولید میشه نه در جهان!
خوب وقتی پیشرفتی در زمینه علوم های پایه نیست و به بالین کمک نمیشه نتیجه همین میشه که کار های تکراری و بدون تاثیر انجام میشه و هزینه های الکی خرج میشه.
البته نمی دونم تونستم منظورم رو برسونم یا نه ولی یکی از دلایل اصلی به نظر من ضعف در علوم پایه هست.