Cross Reference
در مورد کد DOI در پست قبلی توضیحاتی داده شد در این پست راجع به شرکت ارائه دهنده ی این سرویس از طرف DOI توضیحاتی داده می شود.
با مراجعه به سایت کراس رفرنس می توانید تعداد لینک های DOI ثبت شده تا کنون را ببینید (تا 4 مهر ماه: 62854656)
کراس رفرنس را به نوعی می توان اسکلت ارتباطات ارجاعی مقالات دانست این شرکت مستقل غیر دولتی در سال 2000 راه اندازی شد و یکی از آزانس های ارائه دهنده ی کد DOI می باشد. این شرکت که هم اکنون به نوعی توسط ناشران پژوهشی اداره می شود را برای اولین بار جان وایلی و پسرانش و آکادمیک پرس در همکاری با موسسه ی بین المللی DOI طراحی کردند تا یکی از آزانس های موسسه بین المللی DOI برای ثبت نام کد DOI برای مقالات و مجلات پژوهشی باشد.
لیست ناشران به همراه پیشوند مربوط به آن ها در کد DOI رااز اینجا می توانید ببینید. برای مثال انتشارات پزشکی کوثر دارای پیشوند10.5812 می باشد که از 29 ژوئن 2011 به این شرکت یعنی کراس رفرنس پیوسته است. همچنین از اینجا می توانیم فرم درخواست عضویت را پرکرده و برای کراس رفرنس ارسال نماییم. که از این طریق طلاعات مناسب برای عضویت در کراس رفرنس در اختیار ما گذاشته می شود.
کراس رفرنس محققان را قادر می سازد تا به راحتی با یک یا چند یا کلیک بتوانند از یک مقاله به مقاله ی دیگری سوئیچ کنند هر چند که آن مقاله در ژورنال و یا حتی مربوط به انتشارات دیگری باشد. در ضمن هزینه ی های مربوطه نیز بر عهده ی ناشر است و خواننده نیاز به پرداخت ندارد. هزینه ها به این شکل است که کراس رفرنس برای هر سرویس خود یک هزینه ی جداگانه تعریف می کند مثلا برای کراس مارک، کراس چک، که از اینجا می توانید این هزینه ها را مشاهده کنید.
این شرکت خدمات دیگری همچون کراس چک و کراس مارک نیز دارد. کراس چک درواقع سرویسی است تهیه شده از طرف iThenticate که کراس رفرنس آن را به ناشران ارائه می دهد تا اصل بودن مقالاتی که برای آن ها ارسال می شود را چک کند و در واقع نوعی پلاژیاریسم چکر می باشد. وجود لگوی کراس چکر به معنای این است که یک ناشر هر آن چه را که در تشخیص اصل بودن یک نوشته باید انجام می داده انجام داده است. iThenticate همچنین جدای از کراس چکرسرویس دیگری برای مولفین و نویسندگان ارائه می دهد که می توانند نوشته های خود را از نظر داشتن پلاژیاریسم چک کنند (اینجا را ببینید)
سرویس دیگر کراس رفرنس کراس مارک می باشد که با آن می توان چک کرد که آیا در حال استفاده از نسخه ی به روز یک نوشته ی الکترونیکی هستیم یا خیر؟
سرویس دیگر سایتد بای می باشد که تعداد سایت شدن مقاله دارای کد DOI را نشان می دهد.
کراس رفرنس از ناشران می خواهد تا رفرنس های خود را در مجلات همراه با کد DOI ذکر کنند که برای آن 6 روش پیشنهاد می کند که از ضروریات عضویت در این شرکت می باشد این 6 روش با ذکر مثال برای هر کدام را می توانید از اینجا ببینید. برای مثال آوردن آدرس اینترنتی یا URL مربوط به DOI، قرار دادن این آدرس به صورت هایپرلینک در لوگوی کراس رفرنس، قرار دادن لگوی حاوی لینک قبل از آدرس کد، قرار دادن متن کرای رفرنس حاوی لینک، گذاشتن اسم هایی مثل Article و یا ful text که حاوی لینک هستند و یا اتقاده از میانبر برای کد DOI که Short DOI نامیده می شود. این 6 روش از پیشنهادات کراس رفرنس بود و آنچه که لازم است باید در لیست رفرنس ها کد DOI بعد از هر رفرنس قرار بگیرد برای مثال کوثر از خود کلمه ی DOI حاوی لینک مربوط به کد DOI آن مقاله بعد از هر رفرنس استفاده می کند. این مقاله از مجله ی هپاتمان را برای مثال ببینید.
کراس رفرنس یک سرویس محدود را دراختیار می گذارد (Simple Text Query Form) که شما می توانید یک یا چند رفرنس را وارد کنید و کد DOI آن را به دست آورید برای این کار ابتدا شما باید ثبت نام کنید (از اینجا) و بعد هم به اینجا مراجعه کنید. البته همانطور که گفته شد این سرویس محدودیت هایی دارد و برای هر فرد در هر ماه فقط 1000رفرنس امکان پذیر است.