این بار یکی از دانشچویان در رابطه با کار پایان نامه ی خود به من می گفت که استاد به من گفته طوری دیتا سازی کنم تا نتایج، هم موارد مثبت را در کل نشان دهد و هم این نتایجِ مثبت معنادار شود!!!
خدایا به کجا می خوایم برسیم با این کارامون؟ بدی این کارا اینه کا تا دنیا پابرجاست این مقالات هم باقی می مونه و به اسم خود شخص هم می مونه. این استاد حدود 40 مقاله ی پابمد داره به نظرتون چندتاش اینجوری دیتاسازیه و یا مشکلان دیگه ای داره، بقیه ی اساتید چظور؟ تو بقیه ی دانشگاه ها چطور
پیامبر اکرم (ص):
« هر کس به خدا و روز قیامت ایمان دارد، هرگاه وعده می دهد باید وفا کند »
وقتی دبیر کمیته پیشنهاد تشکیل گروه تالیف و ترجمه رو داد با استقبال دانشجویان مواجه شد و با انتخاب درست ایشون ، سامان ترابی مسولیت این گروه رو به عهده گرفت و با تلاش ستودنی ایشون ظرف مدت کوتاهی جلسات متعددی تشکیل و کتاب مورد نظر با رای اکثریت انتخاب شد و در ادامه فصل های کتاب برای ترجمه بین دانشجویان متقاضی تقسیبم شد و تاریخ پنج فروردین جهت تحویل کارهای انجام شده به سامان تعیین شد. و به دلایلی این تاریخ به چهارده فروردین تغییر یافت.
برای پیداکردن متن کامل مقالات راههای مختلفی وجود دارد مثل کمک گرفتن از سایت های مختلفی که در این زمیته فعالیت دارند که در پست های قبلی توسط دوستان اشاره شده بود و ایمل زدن به نویسندگان مقالات و ...
گوگل اسکالر نیز با استفاده از دسترسی های مختلفی که دارد به ما در این زمینه کمک می کند:
وقتی مفاله ای را در این دادگان جستجو می کنیم یکی از گزینه هایی که در زیر نتیجه ی هر جستجو می بینیم، Version می باشد که معمولا یک عدد نیز قبل از آن قرار می گیرد و این به این معنا می باشد که این موتور جستجو از طریق n جای مختلف به این مقاله دسترسی دارد (نسخه های مقاله در جاهای مختلف) که n همان عدد نوشته شده در کنار ورژن می باشد. با کلیک روی آن می توانیم به نسخه های مختلف دسترسی داشته باشیم و آن ها را امتحان کنیم به این امید که یکی از آن ها ما را به هدف برساند.
چهارمین جلسه از سری جلسات کارگاه مقالات مروری، هفته ی آینده در تاریخِ چهارشنبه، دوم مرداد ماه ساعت 14الی 16 با تدریس دکتر صبوری برگزار می گردد. مکان جلسه متعاقبا اعلام می گردد.
اعضای شرکت کننده در کارگاه، لطفا تکالیف تعیین شده را انجام دهند و در صورت نیاز برای برگزاری کارگاه های اضافی مثل اند نوت (طبق صحبت انجام شده در جلسه ی قبلیِ کارگاه) لطفا در قسمت نظرات این موضوع را عنوان نمایید.
حالا وقتی که آن فرد محقق (دانشجو و یا استاد) به عمق مطلب در یک حوزه وارد شد و کل مقالات اصیل آن حوزه را تحلیل کرد، می تواند مطالعه ای اصیل طراحی کند که به معضل علمی در آن حوزه پرداخته و با هزینه بسیار پایین و نه بصورت آزمون و خطا یک نوآوری علمی داشته باشد. به عبارت دیگر با این روش دانشجو ابتدا که یک موضوع به ذهنش می رسد فورا به سراغ عملیاتی کردن آن باشد (کاری که در غرب به علت وفور منابع مالی انجام میشود!) ابتدا بررسی متون جامعی انجام داده و اطلاعات را در مورد آن موضوع دسته بندی و تحلیل می کند (کاری که در قسمت بیان مسئله و بررسی متون پروپوزال بایستی انجام شود) و در صورتی که موضوع جامعیتی در مطالعات قبلی نداشته باشد سراغ طراحی یک مطالعه جدید می رود و در غیر اینصورت نتایج مطالعات گذشته را که هزینه و زمان و انرژی زیادی برده است را به نفع خودش و به نفع علم جمع بندی کرده و به زبان ساده تر روی نتایج دیگران سواری می کند.!!
دکتر قانعی در این جلسه با اشاره به پیشرفت های کشور در عرصه تولید مقالات به دو نکته اساسی و ظریف اشاره نمودند، بحث اول پیرامون عمق کم مقالات منتشر شده کشور بود که خود را به صورت استنادات پایین مقالات نشان می دهد. بحث دوم پیرامون سهم دانشگاه های علوم پزشکی در تولید مقالات کشور بود، بدین صورت که دانشگاه های علوم پزشکی تنها 50 دانشگاه کشور را از 2500 موسسه آموزش عالی کشور تشکیل می دهند و در حالی که تنها کمتر از 5 درصد بودجه پژوهشی را دریافت می کنند، بیش از 30 درصد تولیدات علمی کشور را به خود اختصاص داده اند.
خب نکته ای که اینجا به ذهن متبادر می شود این است که این بودجه پایین (کمتر از 5 درصد بودجه کشور)، کمبود امکانات (تنها 2 درصد موسسات علمی کشور) و تولید 30 درصد علم کشور، نشان دهنده و توجیه کننده عمق کم مقالات تولیدی هست. ای کاش آمار دقیقی از هزینه ای که به طور متوسط برای هر مقاله حوزه علوم پزشکی صرف می شود توسط مسئولین بیان شود. این نکته ای بدیهی است که هرچه بودجه ای که در اختیار محققین قرار می گیرد بیشتر باشد، کیفیت مطالعه انجام شده نیز بیشتر و بهتر خواهد بود (البته این مسئله ای چند بعدی است که علاوه بر بودجه، مهارت و سطح تسلط گروه مطالعه هم تاثیرگذار می باشد).
یکی از انتقاداتی که به کمیته تحقیقات می شه و به نظرم تا حدودی هم وارد هست،بحث اطلاع رسانی فعالیتهای انجام شده و مهمتر از اون اطلاع رسانی و تبلیغات فعالیتهای برنامه ریزی شده است.
علی رغم اینکه همه فعالیتهای کمیته تحقیقات به روش های مختلف در سطح دانشگاه اطلاع رسانی می شه، باز افرادی هستند که از تبلیغات ضعیف برنامه ها شاکی هستند. جهت اطلاع دوستان باید ذکر کنم که تمام فعالیتها حداقل از سه روز قبل به صورت تبلیغات میدانی در سطح دانشگاه، خوابگاه ها و مراکز تابعه دانشگاه انجام میشه و در اکثر موارد اطلاعیه های مرتبط در همین سایت کمیته قرار داده شده و در موارد مختلف از طریق یاهو گروپ به استحضار اطلاع رسانی میشه.
از طرف دیگه انتقادی که به کمیته وارد میشه اینه که چون از فعالیتها انجام شده گزارش جامع و کاملی ارائه نمی شه و به اصطلاح کمیته در زمینه برنامه های «خود تبلیغی» ضعف عمده ای داره و این باعث میشه که افرادی که زیاد در جریان ریز فعالیتها نیستند این تصور را داشته باشند که فعالیت خاصی در سطح کمیته انجام نمیشه. در این زمینه هم باید بگم که گزارش ریز همه فعالیتهای انجام شده به صورت هر سه ماه یکبار و جمع بندی فعالیتهای سالیانه طی گزارشی تفضیلی به مسئولین دانشگاه ارائه می شود اما متاسفانه به دلایل مختلف انتشار عمومی آن فراموش می شود.
جهت رفع این نقیصه تصمیم گرفته شده که قسمت قابل توجهی از بودجه سالیانه کمیته تحقیقات دانشجویی به امر تبلیغات و اطلاع رسانی اختصاص داده بشه و فعالیتهای ذیل بیشتر مورد توجه قرار داده بشه:
محرومیت 66 نشریه علمی از قرار گرفتن در فهرست ضریب تاثیر/ محققان از خود استنادی زیاد پرهیز کنند
سرپرست پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) گفت: بر اساس اطلاعاتی که ISI منتشر کرده است، تعداد 66 نشریه علمی که 37 مورد از این تعداد به تازگی به این فهرست اضافه شده است، امسال (2013 میلادی) به علت استفاده بیش از اندازه از خود استنادی در مجلات خود یا به علت استناد بیش از حد به یکدیگر از قرار گرفتن در فهرست دارای ضریب تاثیر محروم شدند.
پیش از این در پستی در مورد انتظاراتمان در بخش پژوهش نوشته بودیم، در این قسمت به بحث مهم انتخاب مدیران می پردازیم.
متاسفانه امروزه در جامعه ما دیدگاه اشتباهی وجود دارد مبنی بر اینکه مدیر مناسب برای جایگاهی فردی است که در آن زمینه به مدارج بسیار بالای علمی رسیده باشه. اگر به صورت مصداقی به مساله نگاه کنیم، برای مثال همیشه انتظار داریم برای وزارت بهداشت و معاونتهایش فردی با بالاترین مدارج علمی (ترجیحا فوق تخصص با مرتبه علمی استاد تمامی) منصوب شود.
به نظر حقیر این مساله کاملا اشتباه است، مدیریت مساله ای است که به چند عامل اساسی مرتبط است که عبارتند از:
الف) توانایی حاکمیت و رهبری: به عنوان اصلی ترین شاخصه باید مدنظر قرار گیرد.
ب) علم مدیریت و سواد مدیریتی: مدیر توانمند باید به مباحث و شاخص های مدیریتی تسلط کامل داشته باشد.
ج) تجارب مدیریتی(حرکت از جز به کلان): یعنی کسی که به مدیریت منصوب می شود یک شبه از ریاست یک مرکز تحقیقاتی به وزارت یا معاونت وزارت منصوب نشود.
د) توانایی مدیریت بحران: در سطوح کلان همیشه با موارد بحرانی روبرو هستیم که باید در کوتاهترین زمان دقیق ترین تصمیم اتخاذ شود
خب مواردی که در بالا ذکر شد می شود معیارهای پایه و غربی مدیریت، با بررسی متون اسلامی علاوه بر موارد فوق به موارد دیگری در مورد شاخصه های مدیرتی می رسیم که مهم ترین آنها عبارتند از:
الف) تقوا
ب) سعه صدر
ج) استقامت در سختی ها
در جمع بندی باید گفت:
صرفا دکتر، فوق تخصص، استاد تمام و غیره برای مدیر لایق بودن کافی نیست، به عبارت بهتر اصلا ارتباطی بین این ها نیست. مدیریت شاخص های خود را دارد.
ممکن است فردی در زمینه های تحقیقاتی فلان قدر مقاله نداشته باشه اما به خوبی از عهده مدیریت یک مجموعه تحقیقاتی بربیاید یا یک فردی اصلا پزشک نباشد اما به خوبی بیمارستان بزرگی را مدیریت کند و همین طور تا سمت های کلان.
